Lavuar alanına Kültür Ve Gençlik Merkezi
Zonguldak geçmişinden bu zamana kadar emeğin başkenti olmasıyla bilinmektedir. Şehrin her yerinde maden ocaklarının izlerini görürsünüz. Kömür yıkamak için kurulan lavuar alanları, maden ocaklarının girişleri, fabrika yapıları ile endüstri ile şehir yaşantısı birbiri içine geçmiş 2 unsur olarak dikkat çekiyor. Proje alanı da şehir merkezinde bulunan eski Lavuar Alanıdır(Kömür Yıkama Alanı). Bu alan Ticaretin yoğun olduğu 2 merkez ile , sahildeki rekreasyon alanlarını bağlantı noktasında bulunmaktadır. Projenin hedefi, bu iki merkezle rekreasyon alanlarını güçlü bir yaya aksı ile bağlamak, bunu yaparken de eski lavuar alanını kent belleğindeki yerini güçlendirmek olarak belirlendi. Yapı yerleşimi bu bağlantı yolunun çevresine şekillendirildi. Bu yol aksı birbirini takip eden farklı açılarla desteklenerek sürekli bir perspektif açısı olması sağlandı . Mevcutta kullanılan çevre yaya yollarından ana aksı destekleyici yan bağlantılar belirlendi. Bu bağlantıların kesişme noktalarında buluşma noktaları belirlenerek kentlilerin bu yoğun sirkülasyonun içerisinde soluklanabileceği bir alan oluşturuldu. En belirgin kesişme noktasında kuleleri ön plana çıkaran bir kent meydanı oluşturuldu. Kuleleri simgeleştirmek ve onların etkisini arttırmak amacıyla kulelerin çevresi su ögesiyle kaplandı. Ayrıca bodrum katta bir maden müzesi oluşturulup bu müzeden meydana çıkan merdivenler ise 3 kuleyi tam ortadan görecek şekilde hizalandı. Kent meydanında amaç kuleleri simgeleştirmek ve kent yaşantısına geri kazandırmak. Meydanı sürekli yaşayan bir hale getirmek amacıyla meydan çevresindeki işlevler hem gece, hem gündüz kullanımına açık olan işlevler olarak belirlendi. Arazinin kuzeyinden geçen hem çevre, hem şehir içi yolu olarak kullanılan yol ciddi gürültü kirliliği oluşturuyordu. Bu gürültüyü kontrol etmek amacıyla yapı ve yeşil örtü, yaya aksı ve trafik ağı arasında bir bariyer oluşturuldu. Yapılan planlamalar doğrultusunda kent ile sürekli iletişim halinde olan, geçmişten izler taşıyan, gençleri teşvik eden, kentlinin sahiplendiği ve kullandığı, sürekli yaşayan bir kompleks oluşturuldu.
